Al Pacino Filmleri

Al Pacino Filmleri ve Biyografi

Alfredo James "Al" 'Pacino, kariyerine sinemanın en dinamik yıllarından biri olan 1970'lerde sinema oyuncusu olarak başladı ve o zamandan beri Amerikan film endüstrisinde kalıcı ve efsanevi bir karakter olarak kendini kanıtladı.

Her ikisi de İtalyan-Amerikalı olan Rose (kızlık soyadı Gerardi) ve Sal Pacino, onu 25 Nisan 1940'ta Manhattan, New York'ta dünyaya kabul ettiler. O gençken boşandılar. Annesi, büyükanne ve büyükbabasıyla birlikte yaşamaları için onları Güney Bronx'a yerleştirdi. Pacino sık sık kendini filmlerde gördüğü karakterlerin hikayelerini ve seslerini taklit ederken buldu. Canı sıkıldığında ve canı sıkıldığında okul oyunlarında bir sığınak keşfetti ve tutkusu hızla tam zamanlı bir mesleğe dönüştü. Kariyerine sahnede başlayarak melankoli ve zorluklarla boğuştu, zaman zaman seçmelere gitmek için otobüs bileti almak zorunda kaldı. 1966'da ünlü Performers Studio'ya kabul edildi ve burada 1970'lerin birçok oyuncusuyla eşanlamlı hale gelecek olan Method Approach'ın kurucusu Lee Strasberg'den eğitim aldı.

Pacino, İsrail Horovitz'in yönettiği “The Indian Wants the Bronx” ile Broadway dışında bir başarı yakaladı ve bir dizi küçük parçada oynadıktan sonra 1966-67 sezonunda Obie Ödülü kazandı. Ardından "Kaplan Kravat Takar mı?" Tony Ödülü kazandı. Me, Natalie'deki (1971) sinemadaki ilk çıkışını takiben, The Panic in Needle Park'ta (1971) bir eroin bağımlısını canlandırdı, ona övgü kazandıran cesur gerçekçi bir sahne performansı (1969). The Godfather'da (1972) Michael Corleone'nin rolü, Robert Redford, Warren Beatty, Jack Nicholson, Ryan O'Neal, Robert De Niro ve bunun için yarışan bir dizi başka aktörle birlikte, zamanın en çok rağbet görenlerinden biriydi. ama yönetmen Francis Ford Coppola Pacino'da ısrar etti.

Coppola başarılı oldu, ancak Pacino'nun zorlu yapım boyunca görevden alınmaktan korktuğu söylendi. Film büyük bir başarıydı ve Pacino, filmdeki çalışmasıyla En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu dalında ilk Akademi Ödülü adaylığını aldı. Ancak Pacino, büyük paralar için daha basit projelere girişmek yerine, gerçek hayattaki suç gerilim filmi Serpico (1973) ve üzücü gerçek hayattaki banka soygunu filmi Dog Day Afternoon gibi zor ama temel olduğunu düşündüğü filmleri desteklemeyi seçti. artık talep edebilirdi (1975). Üst üste üç kez "En İyi Erkek Oyuncu" Akademi Ödülü'ne aday gösterildi. Bobby Deerfield (1977) ile, herkes için adalet ve... (1979), En İyi Erkek Oyuncu dalında başka bir Akademi Ödülü adaylığı kazandı. Ne yazık ki, bu kariyerinde Cruising (1980) ve Author gibi başarısızlıklarla birlikte aşağı yönlü bir sarmalın başlangıcıydı! Yazar! (1982).

Aşırı şiddet içeren klasik film Scarface'de (1983), Pacino başka bir acımasız gangster karakterine girişti ve efsanevi itibarını sağlamlaştırdı, ancak feci bir hata yapmak üzereydi. Revolution'ın (1985) yapımı, ekipmanın hasar gördüğü, havanın kötü olduğu ve Pacino'nun zatürreye yakalandığı, sonu gelmez gibi görünen ve lanetli bir çekimle sarsıldı. Yapım, sürekli senaryo revizyonları tarafından daha da engellendi. Şimdiye kadar yapılmış en kötü filmlerden biri olarak kabul edilen Devrimci Savaş temalı film, kötü eleştiriler aldı ve önümüzdeki dört yıl boyunca onu ekrandan uzak tutmaya zorladı. Pacino sahneye döndüğünde, ilk tutkusu olarak gördüğü tiyatroya karşılık vermek ve yardım etmek için çok şey yaptı. Yönetmenliğini yaptığı The Local Stigmamatic (1990) hiçbir zaman gösterime girmedi. Çok içki içen bir polis olarak çarpıcı Aşk Denizi (1989) ile kendi kendine empoze ettiği inzivaya son verdi. Pacino'nun kariyeri, artık ünlü kara baykuş gözlerini ve sert, çakıllı sesini ilk kez sergileyen bu filmle ikinci aşamasına girdi.

Pacino 1990'da The Godfather: Part III ile Corleones'e geri döndü ve burada renkli uyarlaması Dick Tracy'deki (1990) ilk komik performansıyla büyük beğeni topladı. Bu performansıyla En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu dalında başka bir Akademi Ödülü'ne aday gösterildi ve iki yıl sonra (1992) Glengarry Glen Ross'a aday gösterildi. Frankie ve Johnny için romantik moda geçti (1991). Scent of a Woman'daki olağanüstü performansıyla, sonunda 1992'de En İyi Erkek Oyuncu Akademi Ödülü'nü kazandı. (1992). Teknik mükemmelliği (kör bir adamı canlandırıyor) çekicilikle birleştiren rol onun için özel olarak yapıldı ve bir klasik olmaya devam ediyor.

Pacino, sonraki birkaç yıl boyunca oyunculuk ve film işinde daha rahat olacak, harika filmlerde daha fazla düzenlilik ve daha az zorlu kişisel bağlılıkla mükemmel bölümler sunacak. Carlito's Way (1993) ve Michael Mann'ın yine Robert De Niro'nun başrolde oynadığı destansı suç gerilim filmi Heat (1995) de bir başka gangster başyapıtıydı. Shakespeare'in oyununun sinematik bir versiyonu olan Richard'ı Aramak onun tarafından yönetildi (1996). City Hall (1996), Donnie Brasco (1997) ve The Devil's Advocate (1997) bu dönemde piyasaya sürüldü. The Insider (1999) ve Any Given Sunday (2001), Mann ve daha sonra Oliver Stone ile yeniden bir araya gelerek güçlü performanslar (1999) verdi.

Pacino, 2000'lerde Ocean's Thirteen (2007) de dahil olmak üzere bir dizi gişe rekorları kıran sinema filminde rol aldı, ancak televizyon rolleri (HBO'nun Amerika'daki Melekleri'nde (2003) kısır, gizli Roy Cohn ve televizyon filminde Jack Kevorkian'ın hassas tasviri You Don't Know Jack (2010)) daha önceki daha cesur seçimlerini hatırlatıyor. Televizyon projelerinin her biri için Mini Dizi veya Filmde En İyi Erkek Oyuncu dalında Emmy Ödülü kazandı.

Pacino'nun oyunculuk eğitmeni Jan Tarrant'tan Julie Marie adında bir kızı ve hiç evlenmemesine rağmen eski sevgilisi Beverly D'Angelo ile ikizleri var. Jill Clayburgh, Veruschka von Lehndorff, Carole Mallory, Debra Winger, Salı Weld, Marthe Keller, Carmen Cervera, Kathleen Quinlan, Lyndall Hobbs, Penelope Ann Miller ve Diane Keaton ile yirmi yıllık aralıklı bir ilişkisi vardı. Şimdi kendisinden 36 yaş küçük Arjantinli aktris Lucila Solá ile evli.